De eerste column smijt zijn oog op de basis. De jongen achter het visitekaartje, dat meisje van het schoenenlogo. De vakkundige creator, die gaandeweg zijn concept slijpt tot een verfijnde edelsteen. Nou ja, tot je met je poten in een snijmesje hangt.

De vormgever is een merkwaardig wezen, vaak los van de kudde. Het verteert op Adobe updates en werkende printers.

Een gevorderde vormgever voedt zich met coins, als een vampier met bloed.

Voor leraren moet het heerlijk zijn; over een minuutje heb je pauze… maar je kunt het geluid al horen; wapperende offertes! Je wilt rennen, maar bent al ingesloten door deze coindiggers. Resultaat; blije kindjes, koude koffie en net genoeg tijd voor een peuk.

Een excentriek soort, dat door een gebrek aan goede voorbeelden (huidige reclame is verhaalloos) met uitsterven wordt bedreigd.

Van inspiratieloze bedrijven die maar blijven vasthouden aan ‘ga snel naar blabla.nl’ tot de legendarische Rolo reclame. De jonge vormgever kan aan de vooravond staan van een commerciële doorbraak. Het ene idee bedenken dat geschiedenis maakt.

Durf.

– Kev